Ես հեծեծանքն եմ, ինձ մի խզարեք, Հոգիս հատատեղ չսարքեք համբուն, Կայծակալի պես ցոլքս նկարեք, Ոմանք թշվառ են, երբ ես չեմ հարբում: Ես էլ եմ շվար, ինձ մի հնարեք, Լույսն է կամավոտ խորանիս տաբուն, Ներանձնավոր եմ, ինձ մի քնարեք, Լորենին երբ է եղել հաստաբուն: Խնկաբուրում է անտառում թմբին, Արև չի դիպչում անտառի շուքին, Հեծվորի նման բազմած նույն թամբին, Տեսնես, նա գտավ լծընկեց զույգին:
|