- საერთოდ არ ვპირებდი ამ პროფესიის არჩევას, თეატრალურ ინსტიტუტში (მაშინ არა უნივერსიტეტი, ინსტიტუტი ერქვა) ჩაბარება მისაღებ გამოცდებადმე ერთი კვირით ადრე გადავწყვიტე, მამა არ
მეუბნებოდა, თავად მიიღე გადაწყვეტილება, რომელი პროფესიაც ახლოსაა შენთან, იმას მიუძღვენი თავიო. ძალიან მინდოდა, სწავლა საერთაშორისო ურთიერთობებზე გამეგრძელებინა, ახლაც მაინტერესებს, როგორ განვითარდებოდა ჩემი გზა ამ კუთხით, მაგრამ იმ მომენტში თეატრალურ ინსტიტუტში სწავლა გადავწყვიტე და დღეს ძალიან ბედნიერი ვარ ამით.
თუმცა, ინტერესი მაინც მაქვს და ვფიქრობ ხოლმე, როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება იმ მიმართულებით. მიუხედავად იმისა, რომ დღეს თეატრი ცოტა რთულ მდგომარეობაშია, მაინც ვთვლი, რომ სწორი გადაწყვეტილება იყო სამსახიობოზე ჩაბარება. ამჟამად ვთამაშობ ახმეტელის თეატრში, ვყოფილვარ რეჟისორის ასისტენტიც, ამ კუთხითაც მიმუშავია, მაგრამ ძირითადად მსახიობის ამპლუაში ვმოღვაწეობ.
ძალიან მიყვარს ახმეტელის თეატრი, ჩემი ოჯახია... გარდა ამისა, იტალიურ სკოლაში თეატრალური პროფილით ვიყავი შესული, ვასწავლიდი მეტყველებას და ვდგამდი საბავშვო სპექტაკლებს, ახლა სკოლა "ოპიზაში" ვასწავლი მეტყველებას ბავშვებს, ეს ჩემი პროფესიის ნაწილია, მაქვს დრო და საშუალება, სკოლაშიც ვიყო დაკავებული, ერთი მეორეს არ გამორიცხავს, მჭიდრო კავშირშია. ეს არის ჩემი ძირითადი მოღვაწეობა ამ ეტაპზე.
განაგრძეთ კითხვა: