Предыдущая публикация
ისევ გავათენებ მთვარეს გადავათრობ...
ისევ შენ მიყვარხარ, შენი სუნთქვით ვთბები
ისევ მენატრები შენი მზერაც მაკრთობს.
მიყვარხარ მაგრამ ვერ შევაძელი მეთქვა
ჩემი ხარ კარგო, ჩემი ხარ კარგო.
მახსოვს იმ ღამით ალისფერი კაბა გეცვა
წვიმიან ქუჩებში ცეკვავდი -- ცეკვავდი ტანგოს.
ჩემი ოცნება ხარ ფიქრით ნაფერები.
მოჰგავხარ დაკარგვას თავის.
გულის კარს ატოკებს თვალი საფერები
მიწვევს დალალები ქარის..
ტანგოს ახურებდნენ ნაზი აკორდები.
ქალი ალისფერი კაბით......
სისხლო ჩემფერულო, როგორ არ ტოკდები
ქალი ქვედა ტუჩზე ხალით....
გულო დადაგულო ცოტაც გაუძელ და ცოტასაც გაუძლებს წამი.
ტანგო აფეთქებულ რიტმებს აჰყევი და
მერე კვლავ დაკარგე თავი.....
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев